در این مقاله ازیک روش ترکیبی براساس روش تکرار و روش تئوری برای حل مسئله اندرکنش پل و وسیله متحرک استفاده شده است. روابط نیومارک و معادله دیفرانسیل مرتبه دوم حاکم بر اندرکنش پل و وسیله متحرک نشان می دهد که هر نیروی تماسی در پل و یا وسیله های متحرک، با جابجایی های نقاط مشترک بین پل و وسیله متحرک رابطه خطی دارد. پارامتر های تشکیل دهنده این رابطه خطی با جابجا شدن وسیله متحرک بر روی پل، تغییر می کند. در روش پیشنهادی در این مقاله، در هرگام از فرآیند حل عبور وسیله متحرک بر روی پل ابتدا با استفاده از روش تکرار آغاز می شود. اگر تعداد فرآیند تکرار برابر با تعداد جابجایی های نقاط تماسی به اضافه یک شود و قبل از آن معیار همگرایی تامین نشده باشد، با استفاده از روش تئوری، رابطه خطی موجود بین نیروهای تماسی و جابجایی های تماسی در وسیله متحرک و پل در آن گام زمانی محاسبه می گردد. با استفاده از رابطه های حاصله، مقدار جابجایی های تماسی که هر دو معادله دیفراسیل پل و وسیله متحرک را در آن گام زمانی بخصوص ارضا کنند، بدست می آیند. مطابق نتایج بدست آمده در این تحقیق مشاهده شد که با استفاده از روش پیشنهادی در این مقاله، تعداد تلاش برای بدست آوردن همگرایی در مقایسه با روش تکرار معمولی در هر گام کاهش می یابد. نتایج نشان می داد که سرعت همگرایی در روش پیشنهادی بخصوص برای مقدار شاخص همگرایی دقیقتر، بیشتر است. همچنین مشاهده شد در حالت روسازی انعطاف پذیر که تغییرات نیروی تماسی در گامهای متوالی زیاد است، سرعت حل روش پیشنهادی از روش تکرار معمول بسیار بیشتر است. . افزایش سرعت در مسائلی که تکرار حل انرکنش پل و وسیله متحرک لازم است مفید واقع می شود.

در مقاله حاضر، دینامیک درهم تنیدگی یک سیستم دو اسپین را با اندرکنش هایزنبرگ و اندرکنش ژیالوشینسکی-موریا (DM) را مورد بررسی قرار داده ایم.. فرض می کنیم که هر دو ضرایب J و D سیستم وابسته به زمان هستند. دو سناریو مختلف را در نظر می گیریم: در مورد اول، هر دو ضریب هایزنبرگ و DM تابع سینوسی هستند. یافته ها نشان می دهد که اگر وابستگی زمانی هر دو برهمکنش یکسان باشد، درهم تنیدگی کوانتومی سیستم استحکام بیشتری را نشان می دهد و نوسانات زمانی آن به طور قابل توجهی در طول زمان کاهش می یابد. در حالت دوم، ضریب هایزنبرگ و برهمکنش DM دارای اختلاف فاز در نظر میگیریم یافته ها حاکی از آن است که این نوع وابستگی به زمان باعث نوسانات شدید درهم تنیدگی می شود، به طوری که گاهی اوقات همبستگی به صفر می رسد. بنابراین، برای دستیابی به درهم تنیدگی پایدارتر در طول زمان، بهتر است وابستگی زمانی اندرکنش هایزنبرگ و اندرکنش DM یکسان باشد.

سیستم دیوار برشی فولادی با ورق کنگره ای یک سیستم باربر جانبی می باشد که محققان در سال های اخیر تحقیقاتی را درباره ی آن انجام داده اند. در این مطالعه، رفتار این سیستم تحت بارگذاری پوش آور بررسی شد. برای این منظور 20 نمونه دیوار برشی فولادی با ورق کنگره ای، با نسبت دهانه به ارتفاع های 5/2، 2، 4/1، 85/0 و با تعداد طبقات 10، 6، 4، 2، 1 طراحی و سپس با نرم افزار اجزاء محدود آباکوس تحلیل شد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که سختی اولیه این نوع از دیوار برشی ها بالا می باشد و مقاومت آن ها در دریفت حدود 1/0 درصد به بیشترین مقدار خود می رسد؛ اما پس از کمانش اندرکنشی در ورق، افت قابل توجهی در سختی و مقاومت دیوار برشی دیده می شود. همچنین نتایج این مطالعه نشان می دهد که تا قبل از کمانش ورق، درصد بیشتری از نیروی برشی، توسط ورق تحمل می شود؛ اما پس از کمانش ورق، قاب درصد بیشتری از برش را تحمل می کند. در این مطالعه، نحوه ی ایجاد میدان کششی در این نوع از سیستم ها بررسی شد و رابطه ای برای تعیین زاویه ی میدان کششی ارایه گردید. طبق این رابطه، زاویه ی میدان کششی فقط به پارامتر نسبت دهانه به ارتفاع دیوار وابسته است. در انتها، در این مطالعه روشی برای تخمین نمودار پوش آور سیستم دیوار برشی با ورق کنگره ای یک طبقه و چند طبقه ارایه شده است. این روش بر اساس اندرکنش بین قاب و ورق کنگره ای بدست آمد و با نتایج نمونه های آزمایشگاهی و عددی مورد تایید قرار گرفت.

امروزه با پیشرفت فن آوری، امکان طراحی و ساخت دقیق تر سازه های زیرزمینی فراهم شده است. با این وجود، آنالیز سازه های زیرزمینی به دلیل اندرکنش با محیط نامحدود خاکی یا سنگی اطراف، بسیار پیچیده بوده و نسبت به دیگر سازه ها تحقیقات کمتری بر روی آن ها صورت گرفته است. در کشور لرزه خیزی همچون ایران برای پیشگیری از پیامدهای ناگوار در اثر زلزله بایستی بررسی و مطالعات جدی تری بر روی رفتار دینامیکی این قبیل سازه ها انجام داد. در این مقاله ابتدا دو روش تحلیلی برای بررسی رفتار فضای زیرزمینی تحت بار لرزه ای ارائه شده است. سپس پاسخ پوشش یکپارچه تحت شرایط لغزش کامل و بدون لغزش با استفاده از روش های تحلیلی و عددی با در نظر گرفتن اندرکنش پوشش و محیط اطراف بررسی شده است. نتایج نشان دادند که تنش ها در پوشش یکپارچه در شرایط بدون لغزش تا 2.7 برابر بیشتر از شرایط لغزش کامل است. همچنین مقدار کرنش های پوشش یکپارچه در حالت لغزش کامل بیشتر است. نتایج روش عددی نیز مطابقت خوبی با روش های تحلیلی داشتند.

اندرکنش خک و سازه یکی از عامل های مهم و تاثیرگذار بر رفتار لرزه ای سازه ها به ویژه سازه های بتن آرمه است. در این تحقیق اثر اندرکنش خاک-سازه بر یک سازه 9 طبقه بتن آرمه با سیستم قاب خمشی که بر اساس الزامات لرزه ای با سطح خطر پایین طراحی شده است و برای تحلیل غیرخطی با نرم افزار اجزای محدود OpenSees در دو حالت مختلف با پایه صلب بدون در نظر گرفتن اندرکنش و با پایه منعطف با در نظر گرفتن اثر اندرکنش خاک-سازه مدل سازی و مورد ارزیابی قرارگرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که در اثر اندرکنش، برش پایه، برش درون طبقات و مقدار تغییرمکان نسبی کاهش یافته درحالی که دوره تناوب واقعی ساختمان و تغییرمکان مطلق طبقات افزایش می یابد.

یکی از روش ها در تقویت ساختمان های میان مرتبه استفاده از سیستم های دوگانه قاب خمشی همراه با سیستم باربر جانبی دیگر مانند قاب های مهاربندی شده فولادی یا دیوار برشی بتن آرمه است. انتخاب دیوار برشی و یا مهاربندی فولادی در سازه های دارای قاب خمشی فولادی یکی از موضوعات مهم در این رابطه است. بنابراین بررسی رفتار این گونه سازه ها و شناخت اثر هر کدام از دو سیستم فوق در ترکیب با سیستم قاب خمشی ضروری به نظر می رسد. در این مقاله سعی می شود تا تاثیر دیوار برشی و مهاربندی های فولادی در رفتار سازه و اندرکنش سیستم های دوگانه مورد نظر با آنالیز یک سازه 20 طبقه با سیستم قاب خمشی فولادی توسط نرم افزار ETABS 2000 بررسی گردد. نتایج نشان می دهند که دیوار برشی دارای سختی جانبی بیشتری نسبت به سیستم مهاربندی ضربدری بوده و به لحاظ اجرایی ابعاد حاصله برای مشخصات هندسی این سیستم نسبت به سیستم دارای مهاربندی منطقی تر است. همچنین مشخص می شود که برای کنترل تغییر شکل جانبی سازه، افزایش سطح مقطع مهاربند ها تا حد محدودی موثر است، در حالیکه افزایش تعداد دهانه های مهاربندی شده در این مورد بسیار موثرتر خواهد بود.

در میان سیستم های مقاوم در برابر بارهای جانبی در ساختمان های بلند مرتبه، می توان به سیستم سازه یی شبکه ی قطری اشاره کرد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رفتار ترکیبی سیستم شبکه ی قطری پیرامونی همراه با هسته ی داخلی تحت نیروهای جانبی لرزه یی است. برای این منظور، رفتار اندرکنشی 12 سازه فولادی 36 طبقه همراه با هسته ی داخلی با زاویه های مختلف شبکه ی قطری ارزیابی شده است. هسته داخلی به دو صورت سیستم قاب های مهاربندی و خمشی در نظر گرفته شده است. نتایج تحلیل ها نشان می دهد که سهم قابل ملاحظه یی از بار جانبی در همه طبقات به جز طبقه ی 36 ام، توسط سیستم شبکه ی قطری تحمل شده و در طبقه ی آخر به دلیل اثر مودهای بالا، هسته ی داخلی سهم قابل ملاحظه یی از برش را تحمل کرده است. کاهش زاویه ی المان های شبکه ی قطری باعث افزایش صلبیت برشی سیستم شبکه ی قطری شده و برای زاویه 50.19° بیشترین صلبیت برشی به دست آمده است. در انتها، روشی برای جلوگیری از ایجاد برش منفی در طبقه 36 ام پیشنهاد شده است.